Jak podłączyć optymalizator do paneli fotowoltaicznych

Wyobraźcie sobie idylliczny obraz – panele fotowoltaiczne skąpane w słońcu, pracujące z maksymalną mocą, generujące czystą energię bez wysiłku. Niestety, rzeczywistość rzuca na ten obraz cień, dosłownie. Zacienienie to arcywróg wydajności, potrafiący zdławić produkcję prądu w całej instalacji, nawet jeśli tylko jeden moduł padł ofiarą chmury, drzewa czy komina. Tutaj do gry wchodzi dyskretny bohater: optymalizator mocy, niewielkie, elektroniczne urządzenie, które ratuje sytuację. Jego podstawowym zadaniem jest ciągłe szukanie punktu mocy maksymalnej dla pojedynczego modułu, izolując jego pracę od pozostałych. Więc, jak podłączyć optymalizator do paneli fotowoltaicznych? W skrócie, wymaga to integracji elektrycznej optymalizatora między panelem a szeregiem modułów, często mocując go fizycznie do ramy panelu lub systemu montażowego. Ale diabeł tkwi w szczegółach, a poprawne podłączenie to klucz do niezawodności i pełnej wydajności, której szukasz.

Zrozumienie wpływu optymalizatorów na system wymaga spojrzenia na dane, które ukazują różnice w zachowaniu instalacji. Analiza parametrów pokazuje, że dodanie optymalizatorów wprowadza dodatkowe kroki instalacyjne i koszty, ale przekłada się na wymierne korzyści operacyjne. Spójrzmy na to jak na bilans inwestycji początkowej kontra zyski długoterminowe i stabilność systemu.

Powyższa tabela jasno pokazuje, że system z optymalizatorami to wybór, który choć wymaga więcej pracy i wyższych nakładów na początku (dodatkowy czas instalacji elektrycznej i wzrost kosztu komponentów), w dłuższej perspektywie oferuje nieporównywalnie większą elastyczność, odporność na niekorzystne warunki pracy takie jak zacienienie, a także pozwala na precyzyjny monitoring każdego pojedynczego panelu. Ta precyzja pozwala szybko zdiagnozować problemy, np. uszkodzony moduł czy zabrudzenie, co w standardowym systemie byłoby trudne lub niemożliwe bez fizycznej inspekcji. Decydując się na takie rozwiązanie, inwestujesz nie tylko w większą produkcję energii, ale przede wszystkim w spokój ducha i łatwość zarządzania instalacją przez lata.

Ważne zasady bezpieczeństwa podczas podłączania optymalizatorów

Podłączanie jakichkolwiek elementów instalacji fotowoltaicznej to nie jest hobby dla osób o słabych nerwach ani casualowe majsterkowanie po godzinach; to praca, która wymaga absolutnego profesjonalizmu i ścisłego przestrzegania zasad bezpieczeństwa. Musisz zrozumieć, że napięcie stałe (DC) generowane przez panele fotowoltaiczne, nawet w pochmurny dzień, potrafi być śmiertelnie niebezpieczne. Pracujesz z energią, która nie ma wyłącznika w sensie tradycyjnej skrzynki elektrycznej, dopóki słońce świeci, istnieje ryzyko porażenia prądem o wartościach rzędu kilkuset do ponad tysiąca woltów w pełnym słońcu – to są wartości, które nie przebaczają błędów.

Pierwsza i najważniejsza zasada to de-energetyzacja i weryfikacja. Zawsze zakładaj, że obwód DC jest "gorący", chyba że udowodnisz inaczej przy użyciu odpowiedniego sprzętu pomiarowego, jak multimetr z prawdziwego zdarzenia (znamionowany do co najmniej 1000V DC). Optymalizatory, choć mogą wprowadzać stany "bezpiecznego napięcia" na poziomie modułu (często poniżej 60V DC) gdy są odłączone od współpracującego falownika lub system jest wyłączony, nadal znajdują się w obwodzie wysokiego napięcia w momencie podłączania do reszty stringu lub do falownika pracującego. To jak miny-pułapki rozłożone pod każdym panelem – pozornie bezpieczne, dopóki nie połączy się ich w pełen obwód pod napięciem.

Nieodzownym elementem ekwipunku są indywidualne środki ochrony. Myśl o nich jak o pancerzu w tej energetycznej walce: izolowane rękawice elektroizolacyjne (koniecznie sprawdź ich datę ważności i klasę napięciową!), okulary ochronne lub przyłbica (aby chronić oczy przed łukiem elektrycznym – zjawiskiem rzadkim, ale katastrofalnym w skutkach przy złych połączeniach), obuwie ochronne z izolowaną podeszwą oraz kask, zwłaszcza pracując na wysokości czy pod panelem. Odkładanie "na później" założenia rękawic czy okularów "tylko na chwilę" to prosta droga do wypadku. Nie ma tu miejsca na "prawie".

Bezpieczeństwo fizyczne to kolejna kluczowa kwestia, równie ważna jak elektryczne. Montaż odbywa się często na dachu, nierzadko stromym lub wysoko. Pamiętaj o stosowaniu atestowanego sprzętu asekuracyjnego: szelki bezpieczeństwa, liny, systemy ograniczające dostęp do krawędzi. Panele są ciężkie (często 20-30 kg, rozmiary ok. 1.7m x 1.1m do 2m x 1m) i nieporęczne – ich upuszczenie może być fatalne dla osoby poniżej lub dla samego panelu. Optymalizatory są małe (typowo rozmiar paczki papierosów lub nieco większe, waga kilkuset gramów), ale ich montaż często wymaga manipulowania panelami. Stąd bezwzględny wymóg pracy zespołowej przy przenoszeniu i pozycjonowaniu paneli, zwłaszcza w wietrzny dzień. Wierzcie mi, wiatr na dachu to coś, czego nie chcesz bagatelizować – potrafi złapać płachtę panelu i zrzucić ją jak liść.

Praca w zróżnicowanych warunkach pogodowych to codzienność instalatora, ale należy znać granice. Porywisty wiatr, ulewny deszcz, oblodzenie dachu czy burza z wyładowaniami atmosferycznymi to bezwzględne przeciwwskazania do pracy na wysokości i z instalacją elektryczną. Odkładając montaż o kilka godzin czy nawet dni z powodu złej pogody, stawiasz bezpieczeństwo ponad presję czasu, co jest jedyną słuszną decyzją. Historia zna przypadki instalatorów porażonych przez prąd lub spadających z dachów – niech to nie będzie twoja historia ani kogoś z twojej ekipy.

Na koniec, zarządzanie narzędziami i przestrzenią roboczą. Narzędzia ręczne i elektryczne używane do montażu optymalizatorów (śrubokręty, klucze, narzędzia do zaciskania złącz, wiertarki) powinny być w dobrym stanie, a elektryczne z podwójną izolacją lub zasilane z bezpiecznego źródła niskiego napięcia, jeśli to możliwe. Upewnij się, że narzędzia są zabezpieczone przed upadkiem z dachu. Oznaczanie miejsca pracy poniżej dachu, tak aby nikt przypadkowy nie wszedł w strefę zagrożenia spadającymi przedmiotami, jest tak samo ważne jak praca na samej górze. Pamiętaj o instrukcjach producenta zarówno paneli, optymalizatorów, jak i falownika – często zawierają one specyficzne wymogi bezpieczeństwa dla swoich produktów, których ignorowanie to proszenie się o kłopoty i utratę gwarancji.

Fizyczny montaż optymalizatora pod panelem

Decyzja o instalacji optymalizatorów to pierwszy krok, kolejny to ich fizyczne ulokowanie w systemie. Zazwyczaj optymalizatory są projektowane do montażu bezpośrednio na ramie modułu fotowoltaicznego lub na szynach montażowych pod nim. Każdy producent ma swoje preferowane metody, ale zasada jest podobna: urządzenie musi być pewnie przymocowane, odporne na warunki atmosferyczne panujące pod panelem i mieć zapewnioną odpowiednią wentylację. Pomyśl o tym jak o budowie małego domku dla wrażliwego elektronika – ma być bezpieczny, suchy i przewiewny.

Większość optymalizatorów dostarczana jest ze specjalnymi klipsami montażowymi lub wspornikami. Te małe elementy, często wykonane z metalu nierdzewnego lub wytrzymałego tworzywa, są zaprojektowane tak, aby pasowały do standardowych ram paneli fotowoltaicznych. Montaż zazwyczaj polega na wsunięciu klipsa w wyżłobienie ramy lub przykręceniu wspornika śrubami do szyny montażowej. Kluczowe jest, aby zastosować odpowiednią ilość punktów mocowania zgodną z instrukcją producenta optymalizatora – zazwyczaj jest to jeden lub dwa klipsy/wsporniki na urządzenie. Pewne mocowanie zapobiega przesuwaniu się optymalizatora pod wpływem wiatru, drgań czy ekspansji termicznej paneli i konstrukcji dachu. Luźny optymalizator dyndający na przewodach to przepis na awarię i uszkodzenie kabli.

Lokalizacja montażu pod panelem również ma znaczenie. Producenci optymalizatorów często sugerują konkretne miejsce – może to być środek panelu, jego górna lub dolna krawędź. Ta rekomendacja nie jest przypadkowa. Bierze pod uwagę kwestie chłodzenia. Elektronika w optymalizatorze generuje ciepło podczas pracy. Panel fotowoltaiczny w pełnym słońcu również potrafi nagrzać się do temperatury znacznie przekraczającej 60°C, a nawet 70°C. Montując optymalizator w miejscu zapewniającym najlepszy przepływ powietrza (czyli często w pewnej odległości od środka panelu, gdzie nagrzewa się najmocniej, i tak aby ciepło mogło uchodzić pod panelem), zwiększasz jego żywotność i stabilność pracy. Pamiętaj, że wysoka temperatura jest jednym z największych wrogów elektroniki. Optymalizatory typowo projektowane są do pracy w temperaturze do 85°C, ale każda redukcja temperatury wydłuża życie komponentów. Typowe wymiary optymalizatorów to ok. 10-15 cm długości, 5-10 cm szerokości i 1.5-3 cm grubości, więc nie zajmują dużo miejsca, ale potrzebują "oddechu".

Kompatybilność fizyczna z ramą panelu jest zazwyczaj wysoka, ponieważ większość paneli używa standardowych profili ram. Jednak zawsze warto upewnić się, czy dany model optymalizatora i jego system montażowy są przeznaczone do współpracy z konkretnym typem ramy panelu (np. o określonej grubości czy kształcie profilu). Montaż na szynach montażowych wymaga często dodatkowych adapterów, ale daje większą swobodę w pozycjonowaniu optymalizatorów niezależnie od specyfiki ramy panelu. Ważne jest, aby miejsce montażu nie kolidowało z systemem mocowania paneli do konstrukcji dachu, ani nie blokowało otworów drenażowych w ramach paneli, służących do odprowadzania wody.

Estetyka również gra pewną rolę, choć optymalizatory są niewidoczne spod spodu. Niemniej jednak, schludny i konsekwentny montaż, np. zawsze w tym samym miejscu pod każdym panelem, ułatwia przyszłe serwisowanie i inspekcję. Zorganizowanie przewodów wychodzących z optymalizatora (kable wejściowe od panelu i kable wyjściowe do kolejnego optymalizatora w szeregu) jest kluczowe – powinny być prowadzone w sposób zabezpieczający je przed przetarciem o ostre krawędzie ramy lub konstrukcji, z zastosowaniem peszli lub specjalnych klipsów kablowych odpornych na promieniowanie UV (to ważne, bo zwykłe opaski plastikowe kruszą się na słońcu po kilku latach). Nadmiar kabla należy spiąć i zabezpieczyć, tworząc estetyczną "pętlę", a nie luźno wiszącą plątaninę.

Na koniec, weryfikacja po montażu. Po przykręceniu lub wpięciu optymalizatorów, delikatnie poruszaj panelem i samym urządzeniem, aby upewnić się, że wszystko siedzi sztywno na swoim miejscu. Sprawdź, czy klipsy montażowe nie są nadmiernie naprężone lub w sposób nienaturalny odkształcone. To prosty krok, który pozwala uniknąć późniejszych problemów. Montaż fizyczny to fundament – źle postawiony odbije się na stabilności całego systemu przez lata.

Szczegóły połączeń elektrycznych DC z optymalizatorem

Przechodzimy do serca procesu – do elektrycznego podłączenia optymalizatora. To moment, w którym teoria zamienia się w praktykę, a precyzja jest absolutnie kluczowa. Każdy optymalizator ma dwa komplety złącz: wejściowe (INPUT) do podłączenia kabli wychodzących bezpośrednio z panelu oraz wyjściowe (OUTPUT) do podłączenia do kolejnego optymalizatora w szeregu (stringu) lub, w przypadku ostatniego optymalizatora w stringu, do falownika. Rozróżnienie wejścia od wyjścia jest banalnie proste dzięki oznaczeniom i różnicom w typach złącz (plus/minus). Na wejściu optymalizator zazwyczaj ma gniazdo "minus" i wtyk "plus", pasujące do standardowych wtyczek paneli (w panelach typowo kabel "minus" ma wtyk żeński, a "plus" wtyk męski, więc optymalizator musi mieć odpowiadające im złącza). Wyjście optymalizatora będzie miało odwrotne złącza (gniazdo "plus" i wtyk "minus") co pozwala połączyć je szeregowo niczym klocki Lego.

Najpopularniejszym standardem złącz w fotowoltaice są złącza MC4 (lub ich pochodne, jak H4). Charakteryzują się one hermetycznością (klasa IP67/IP68), odpornością na promieniowanie UV i zmiany temperatur oraz posiadają mechanizm blokujący, zapobiegający przypadkowemu rozłączeniu. Prawidłowe zaciskanie złącz MC4/H4 na przewodach DC to jeden z najważniejszych etapów. Wymaga to użycia specjalistycznych narzędzi – dedykowanej zaciskarki i klucza do dokręcania złącz. Zwykłe kombinerki czy szczypce to proszenie się o kłopoty. Niepoprawne zaciśnięcie powoduje wysoki opór kontaktowy, który podczas przepływu prądu generuje ciepło. To ciepło może prowadzić do stopienia izolacji, a w skrajnych przypadkach do łuku elektrycznego i pożaru. Pamiętaj: słabe połączenie w obwodzie DC pod wysokim napięciem to nie żarty; łuki DC są trudne do zgaszenia.

Instrukcja postępowania przy podłączaniu złącz jest uniwersalna. Odetnij kabel o odpowiedniej długości. Usuń izolację na długości podanej w instrukcji złącza (zazwyczaj 8-10 mm) – nie za krótko, aby żyła dobrze weszła w pin, i nie za długo, aby nie wystawała poza tulejkę i nie stanowiła ryzyka zwarcia. Wsuń odpowiedni pin (męski lub żeński) na odizolowany koniec przewodu, tak aby żyła miedziana schowała się w tulejce zaciskowej. Użyj dedykowanej zaciskarki MC4, wkładając pin w odpowiednie gniazdo i zaciskając z całej siły, aż narzędzie zwolni zacisk. Dobrze zaciśnięty pin powinien być mocno zespolony z kablem; wykonaj test "na siłę" – pociągnij energicznie, aby upewnić się, że pin nie zsunie się z przewodu. To prosty, ale skuteczny test jakości.

Następnie wsuń zaciśnięty pin do obudowy złącza (wtyku lub gniazda) aż usłyszysz kliknięcie blokady. Na koniec, dokręć nakrętkę dławika kablowego ręcznie, a potem kluczem MC4 z odpowiednim momentem obrotowym (zazwyczaj nie jest podany konkretny moment, ale dokręca się "na czuja" – na tyle mocno, aby dławik kablowy pewnie chwycił izolację kabla i zapewnił szczelność, ale nie tak mocno, by zmiażdżyć kabel czy pęknąć plastikową nakrętkę). Poprawnie zmontowane złącze MC4 jest szczelne, pewne i mechanicznie zabezpieczone. Liczba złącz w instalacji z optymalizatorami znacząco wzrasta (dodajesz dwa złącza na wejściu i dwa na wyjściu *każdego* optymalizatora, a potem łączysz optymalizatory ze sobą), co wielokrotnie zwiększa potencjalną liczbę punktów awarii, jeśli nie zachowasz pedantycznej precyzji. Statystycznie, większość problemów z systemami PV bierze się właśnie ze źle wykonanych połączeń DC.

Zwróć uwagę na polaryzację! Każdy optymalizator ma oznaczone wejścia (+) i (-) od panelu oraz wyjścia (+) i (-) do kolejnego optymalizatora/falownika. Bezwarunkowo przestrzegaj polaryzacji. Podłączenie panela odwrotnie do wejścia optymalizatora, choć rzadkie, może uszkodzić optymalizator. Co gorsza, podłączenie optymalizatorów odwrotnie w stringu lub stringu odwrotnie do falownika to prosta droga do uszkodzenia falownika lub braku działania systemu. Falownik potrafi "czuć" niewłaściwą polaryzację i po prostu się nie uruchomi, wyświetlając błąd, ale w starszych lub uszkodzonych urządzeniach skutek może być znacznie poważniejszy. Optymalizatory, zwłaszcza te od renomowanych producentów, często mają zabezpieczenia przed błędną polaryzacją, ale poleganie wyłącznie na nich to igranie z ogniem. Zawsze, *zawsze* sprawdzaj polaryzację miernikiem przed ostatecznym podłączeniem stringu do falownika, a nawet przed podłączeniem pierwszego optymalizatora do pierwszego panelu (choć tutaj napięcie może być bezpieczne, błąd w pinowaniu może wyjść później). Znamienny przykład z życia: Ekipa śpieszyła się, podłączyła dwa stringi z optymalizatorami, jeden działał super, drugi wcale. Godziny szukania problemu na dachu skończyły się na odkryciu, że gdzieś w środku stringu ktoś przypadkowo zamienił złącza wyjściowe dwóch sąsiadujących optymalizatorów, odwracając polaryzację od tego punktu dalej. Prosta pomyłka, ogromna strata czasu.

Po wykonaniu wszystkich połączeń złącz MC4/H4 między panelami a optymalizatorami i między samymi optymalizatorami w ramach stringu, czas na zorganizowanie kabli. Używaj opasek kablowych odpornych na UV (czarnych, a nie białych "do użytku wewnętrznego"!), mocując kable do ramy panela lub szyn montażowych co około 40-60 cm, tworząc estetyczne i pewne prowadzenie. Unikaj zwisających pętli kabli, które mogą łapać wiatr lub stać się schronieniem dla ptaków czy gryzoni, a także uniemożliwić swobodny spływ wody opadowej pod panelem. Każde złącze MC4, nawet fabrycznie zapinane, powinno wisieć lub być ułożone w sposób umożliwiający spływ wody i unikający jej zalegania – złącza są hermetyczne, ale woda stojąca wokół dławika kablowego przez długi czas może powoli, ale sukcesywnie penetrować i prowadzić do korozji styków lub zwarć. Detale mają kolosalne znaczenie w długowiecznej instalacji.

Integracja optymalizatorów w szeregu modułów i połączenie z falownikiem

Optymalizatory, w przeciwieństwie do mikroinwerterów, które są niezależnymi jednostkami AC pod każdym panelem, stanowią integralną część obwodu DC stringu i ściśle współpracują z falownikiem centralnym lub szeregowym. To nie są autonomiczne urządzenia, a rather – elementy systemu, których "inteligencja" i funkcjonalność są zależne od komunikacji z mózgiem całej instalacji, czyli falownikiem. To połączenie tworzy harmonijnie działający zespół, który maksymalizuje produkcję energii, nawet w skomplikowanych warunkach dachowych. Proces integracji rozpoczyna się po fizycznym montażu i wykonaniu połączeń DC między poszczególnymi panelami i optymalizatorami w danym stringu.

Po podłączeniu wszystkich paneli w danym szeregu "przez" optymalizatory (czyli kabel DC plus jednego panelu łączy się z wejściem optymalizatora, wyjście tego optymalizatora łączy się z wejściem kolejnego, i tak dalej aż do ostatniego panelu w stringu), otrzymujemy jeden finalny kabel "plus" wychodzący z ostatniego optymalizatora w stringu oraz jeden finalny kabel "minus" wychodzący z pierwszego optymalizatora w stringu (lub czasami z ostatniego, w zależności od producenta i logiki łańcucha). Te dwa kable stanowią zakończenie stringu zoptymalizowanego. Zanim podłączysz je do falownika, kluczowe jest sprawdzenie ich polaryzacji oraz, co ważniejsze w systemach z optymalizatorami, wartości napięcia na końcu stringu. Wiele systemów z optymalizatorami posiada tzw. tryb bezpiecznego napięcia, w którym przed podłączeniem do falownika (lub gdy falownik jest wyłączony) każdy optymalizator utrzymuje na swoich wyjściach bardzo niskie, bezpieczne napięcie (np. poniżej 1V, 1.5V lub 60V, zależnie od producenta – *zawsze sprawdź w specyfikacji!*). Po zsumowaniu tych niskich napięć w szeregu, na końcu stringu otrzymujesz również napięcie znacznie niższe niż napięcie obwodu otwartego standardowego stringu bez optymalizatorów, np. łącznie kilkadziesiąt woltów. Jest to kluczowa funkcja bezpieczeństwa umożliwiająca bezpieczną pracę z okablowaniem DC.

Podłączenie stringu do falownika wymaga szczególnej uwagi. Falowniki posiadają wejścia DC, zazwyczaj w postaci złącz MC4 lub specjalistycznych terminali śrubowych (rzadziej w mniejszych systemach). Polaryzacja musi być bezwzględnie zgodna z oznaczeniami na falowniku (+ do + i - do -). Chociaż tryb bezpiecznego napięcia optymalizatorów minimalizuje ryzyko porażenia podczas samego procesu podpinania, to odwrócenie polaryzacji na wejściu falownika, gdy system jest gotowy do pracy (np. po włączeniu falownika i wzbudzeniu optymalizatorów), może prowadzić do poważnego uszkodzenia falownika. Przed fizycznym podłączeniem kabli stringu do falownika, upewnij się, że wyłącznik DC falownika jest w pozycji OFF. Następnie podłącz złącza, upewniając się, że "kliknęły" i są mechanicznie zabezpieczone. Jeżeli falownik posiada wiele par wejść DC (MPPT trackery), podłącz stringi do odpowiednich wejść zgodnie z projektem (np. jeden długi string zoptymalizowany na jeden MPPT tracker).

Kluczowym aspektem integracji jest kompatybilność falownika z wybranymi optymalizatorami. Kompatybilność z falownikiem nie jest opcją, a wymogiem. Optymalizatory i falownik zazwyczaj muszą pochodzić od tego samego producenta lub być oficjalnie zatwierdzone do współpracy. Wynika to z faktu, że komunikacja między optymalizatorami a falownikiem odbywa się za pomocą zastrzeżonych protokołów komunikacyjnych, często transmitowanych po tych samych kablach DC, którymi płynie energia. Falownik musi umieć "rozmawiać" z każdym optymalizatorem w stringu, aby odczytywać jego parametry pracy, wysyłać komendy (np. aktywacja trybu pracy pełnonapięciowej po wykryciu falownika) i realizować zaawansowane funkcje, takie jak monitorowanie na poziomie modułu czy szybkie wyłączanie (Rapid Shutdown) wymagane w niektórych jurysdykcjach dla celów bezpieczeństwa pożarowego. Użycie optymalizatorów i falownika od różnych producentów, którzy nie gwarantują kompatybilności, jest jak próba komunikacji w dwóch różnych językach bez tłumacza – system po prostu nie będzie działał poprawnie, a najczęściej wcale.

Po podłączeniu fizycznym i sprawdzeniu połączeń, należy włączyć wyłącznik DC falownika, a następnie sam falownik. System przejdzie przez procedurę uruchomienia, podczas której falownik "odkryje" podłączone optymalizatory. W wielu systemach (np. SolarEdge, Tigo) wymaga to przeprowadzenia procedury mapowania optymalizatorów w oprogramowaniu falownika lub dedykowanej aplikacji instalatora. Polega to na przypisaniu każdego optymalizatora (mają unikalny numer seryjny) do konkretnego miejsca w fizycznym układzie instalacji. To mapowanie jest kluczowe dla prawidłowego działania monitoringu modułowego i diagnostyki. Zazwyczaj skanuje się kody kreskowe optymalizatorów za pomocą smartfona i aplikacji, a następnie przypisuje się je na cyfrowym "planie dachu". Bez poprawnie przeprowadzonego mapowania, system może działać (choć niektóre systemy nie ruszą wcale), ale stracisz możliwość monitorowania każdego modułu z osobna i diagnozowania problemów na tym poziomie.

Niezwykle ważnym aspektem, który bywa pomijany, są reguły projektowania stringów specyficzne dla danego systemu optymalizatorów/falownika. Producenci podają ścisłe limity dotyczące: minimalnej i maksymalnej liczby optymalizatorów/paneli w stringu, maksymalnej mocy stringu, maksymalnego napięcia obwodu otwartego stringu przed aktywacją (w trybie bezpiecznym) i maksymalnego napięcia systemowego (gdy falownik pracuje i optymalizatory podnoszą napięcie stringu do wymaganego poziomu, np. stałego napięcia pracy systemu SolarEdge). Przekroczenie tych limitów, nawet o jeden panel czy kilka woltów, może uniemożliwić prawidłową pracę falownika, skrócić jego żywotność lub unieważnić gwarancję. Dobrze zaprojektowany string zoptymalizowany bierze pod uwagę wszystkie te zmienne, dobierając optymalną liczbę paneli w zależności od ich mocy, rodzaju optymalizatorów i modelu falownika. Na przykład, system może wymagać minimum 8 i maksimum 25 optymalizatorów w stringu o łącznej mocy nieprzekraczającej 5 kWp i napięciu pracy ok. 400V DC, niezależnie od ilości paneli. Zrozumienie tych zasad przed rozpoczęciem instalacji jest równie ważne, co sama umiejętność podłączania kabli. Zdarzyło się nam kiedyś, że klient uparł się na dodanie "tylko jednego" panelu do stringu, który był już na granicy limitu, i system potrafił się "zawiesić" w pełnym słońcu – musieliśmy wracać, żeby ten panel usunąć. Każde zdanie w instrukcji instalacji ma znaczenie.