Cena za położenie paneli w 2025 roku

Marzysz o metamorfozie swojego wnętrza, a nowa podłoga z paneli laminowanych wydaje się idealnym rozwiązaniem? Zanim jednak oddasz się w pełni wizji gładkiej, estetycznej powierzchni, stajesz przed fundamentalnym pytaniem, które spędza sen z powiek niejednemu inwestorowi – jaka jest cena za położenie paneli? Niestety, nie ma jednej prostej odpowiedzi w stylu "X złotych za metr kwadratowy", ponieważ całkowita cena remontu podłogi to suma wielu składowych, od przygotowania podłoża po sam montaż listew.

Koszty przygotowania podłoża i demontażu starej podłogi

Każda wielka podróż, zanim stanie się faktem, wymaga odpowiedniego przygotowania trasy; w świecie podłóg panele podłogowe nie stanowią wyjątku. Przystąpienie do układania paneli bez uprzedniego, solidnego przygotowania podłoża jest niczym budowanie domu na niestabilnym fundamencie – prędzej czy później pojawią się problemy, a koszt naprawy może okazać się wielokrotnie wyższy niż inwestycja w poprawną preparację. Właśnie dlatego kosztuje demontaż starej podłogi i kompleksowe przygotowanie powierzchni to etap, którego absolutnie nie można pominąć, a jego zignorowanie to proszenie się o kłopoty.

Decydując się na nową podłogę w już użytkowanym obiekcie, pierwsze, co musimy zrobić, to pozbyć się starej nawierzchni. Jeśli w pomieszczeniu króluje wykładzina dywanowa, sprawa zazwyczaj jest stosunkowo prosta. Wystarczy dobry nóż i siła rąk, a rolka po rolce stara wykładzina ląduje na śmietniku, pozostawiając odsłonięte podłoże – często betonowe, płytki, czy starą wylewkę. To praca, którą z powodzeniem można wykonać samodzielnie, oszczędzając na robociźnie, choć trzeba liczyć się z wydatkiem na worki na gruz i, ewentualnie, utylizację odpadów.

Sytuacja komplikuje się nieco, gdy mamy do czynienia ze starymi panelami podłogowymi lub, co gorsza, parkietem. Demontaż paneli laminowanych ze standardowym systemem zatrzaskowym (click) jest zazwyczaj szybszy niż ich montaż, ale wymaga pewnej uwagi, aby nie uszkodzić elementów podłoża pod spodem, zwłaszcza folii paroizolacyjnej czy podkładu, jeśli planujemy je wykorzystać ponownie (choć to rzadkie i niewskazane). Parkiet natomiast to często prawdziwe wyzwanie. Dawne techniki montażu zakładały mocne klejenie lub przybijanie klepek do podłoża, co oznacza, że ich usunięcie to nie tylko siła, ale często specjalistyczne narzędzia typu młoty udarowe z dłutem. W tym wypadku, kosztem oscylującym w granicach nawet 35 zł za m² trzeba liczyć się z koniecznością zatrudnienia fachowców, którzy poradzą sobie z uciążliwym klejem czy pozostałościami drewna. Usuwanie subitu – czarnej, trudnej do usunięcia masy bitumicznej używanej jako klej do parkietu – to już wyższa szkoła jazdy i stawki mogą być jeszcze wyższe, niekiedy dochodząc nawet do 50-70 zł/m² w zależności od stopnia zażyłowienia i grubości warstwy.

Gdy stara podłoga zniknie, odsłoni się właściwe podłoże. To moment prawdy. Rzadko kiedy zastajemy idealnie płaską, czystą i suchą powierzchnię. Zwykle występują nierówności, pęknięcia, ubytki czy pozostałości starego kleju czy zaprawy. Normy budowlane jasno określają dopuszczalne odchylenia od płaszczyzny dla podłóg pływających (jak panele laminowane) – zazwyczaj nie powinny one przekraczać 2-3 mm na długości 2 metrów. Większe nierówności skutkują uginaniem się paneli, trzaskaniem podczas chodzenia, a w skrajnych przypadkach nawet łamaniem zamków. Wyrównanie powierzchni staje się więc kluczowym krokiem.

Metody wyrównywania są różne, zależnie od skali problemu. Drobne ubytki można zaszpachlować szybkoschnącą masą cementową. Większe nierówności, spady czy konieczność podniesienia poziomu wymagają zastosowania wylewki. Można użyć tradycyjnej zaprawy cementowej lub, częściej, wylewki samopoziomującej. Te ostatnie są łatwiejsze w aplikacji (choć wymagają precyzji w rozrabianiu i rozprowadzaniu) i tworzą gładką powierzchnię, ale są droższe od tradycyjnych zapraw. Fachowcy za wykonanie wylewki, czyli przygotowanie, wylanie i rozprowadzenie masy na gotowo, liczą zazwyczaj robociznę w okolicach 55–60 zł za m². Trzeba jednak pamiętać, że do tego należy doliczyć koszt samej wylewki samopoziomującej (worki po 20-25 kg, średnio 20-40 zł/worek, wydajność ok. 1,5-2 kg/m²/mm grubości warstwy, czyli na 10m² i 5mm grubości potrzeba ok. 75-100 kg = 4-5 worków = 80-200 zł) oraz gruntu szczepnego, co zwiększa całkowity koszt materiałów o co najmniej kilkanaście złotych na metr kwadratowy.

Dodatkowym, krytycznym aspektem przygotowania podłoża jest kwestia wilgoci. Na nowych wylewkach cementowych konieczne jest odczekanie na ich pełne wyschnięcie – to proces, który może trwać tygodnie, a nawet miesiące (przyjmuje się ok. 1 tydzień na każdy cm grubości wylewki, a idealny poziom wilgotności nie powinien przekraczać 2% mierzone metodą CM). W przypadku wylewek anhydrytowych (gipsowych), wymagany poziom wilgotności jest jeszcze niższy (<0,5%), a czas schnięcia zależy od wentylacji i warunków w pomieszczeniu, często konieczne jest mechaniczne dosuszanie i szlifowanie powierzchni, co generuje dodatkowe koszty. Ułożenie paneli na wilgotnym podłożu prowadzi do ich odkształcania, wybrzuszania i trwałego uszkodzenia – to błąd, który srogo się mści. W przypadku podłoża mineralnego (beton, wylewka) ZAWSZE należy zastosować folię paroizolacyjną o grubości co najmniej 0,2 mm, układaną na zakład 20-30 cm i wywijaną na ściany. Jej koszt jest niewielki (ok. 2-4 zł/m²), a stanowi niezbędne zabezpieczenie przed wilgocią resztkową z podłoża.

Podsumowując, koszty przygotowania podłoża to zmienna puszka Pandory. Od zera (gdy podłoże jest idealne i nie było starej podłogi wymagającej uciążliwego demontażu) po kilkadziesiąt, a nawet ponad 100 zł za m² w przypadku skomplikowanego demontażu i konieczności wykonania grubej wylewki samopoziomującej. Precyzyjna wycena tego etapu jest możliwa dopiero po dokładnych oględzinach pomieszczenia i ocenie stanu istniejącego podłoża przez fachowca. Warto więc potraktować ten element budżetu bardzo poważnie i zarezerwować na niego odpowiednie środki, bo oszczędzanie w tym miejscu to prosta droga do późniejszych, kosztownych problemów.

Cena paneli podłogowych i potrzebnych materiałów

Kiedy fundament pod nową podłogę jest już gotowy – równy, suchy i stabilny – nadchodzi najprzyjemniejszy, a dla wielu również najbardziej ekscytujący moment: wybór samych paneli. To one nadadzą charakter wnętrzu, wpłyną na jego wygląd i funkcjonalność. Rynek paneli laminowanych jest przeogromny, oferując niezliczoną liczbę wzorów, kolorów, struktur i parametrów technicznych, co oczywiście przekłada się bezpośrednio na cenę. Panele laminowane stały się tak popularnym rozwiązaniem w domach, mieszkaniach, a nawet obiektach biurowych i komercyjnych, głównie dzięki dobrym proporcjom ceny do jakości i łatwości montażu. To jedna z najbardziej przystępnych cenowo podłóg na rynku, ale jej cena potrafi zaskakiwać swoim rozstrzałem.

Cena paneli laminowanych jest silnie skorelowana z kilkoma kluczowymi parametrami. Pierwszym i często najważniejszym jest klasa ścieralności (oznaczana jako AC, np. AC3, AC4, AC5, AC6). Im wyższa klasa, tym panel jest bardziej odporny na zarysowania, ścieranie i uderzenia, a co za tym idzie – droższy. Panele o niskiej klasie ścieralności (np. AC3) przeznaczone są do pomieszczeń o niskim natężeniu ruchu, takich jak sypialnie czy garderoby, i można je nabyć już za kilkadziesiąt zł za m². Trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że ich wytrzymałość jest ograniczona i w bardziej eksploatowanych miejscach szybko pojawią się ślady użytkowania. Do salonów, korytarzy czy kuchni zaleca się panele o klasie AC4 lub AC5. Cena paneli z tzw. wyższej półki, o klasie AC5 lub AC6, często z dodatkowymi technologiami i estetyką, może wynieść nawet ponad 200 zł za m². Są one nie tylko wytrzymalsze na ścieranie, ale też często grubsze (10-12 mm zamiast standardowych 6-8 mm), co poprawia ich stabilność i akustykę.

Drugim czynnikiem wpływającym na cena paneli laminowanych są technologie i dodatkowe funkcjonalności. Modne są panele z V-fugą, czyli niewielkim ścięciem na krawędziach, które imituje wygląd deski drewnianej i dodaje podłodze głębi – takie panele są zazwyczaj droższe od tych o gładkiej powierzchni. Powierzchnia paneli może być również tłoczona, imitując strukturę drewna (synchronizowane tłoczenie to wyższy poziom realizmu), co również podnosi cenę. Coraz popularniejsze są panele wodoodporne (nie mylić z wodoodpornymi!), które posiadają specjalnie zabezpieczone krawędzie lub są wykonane z hydrofobowej płyty HDF, pozwalając na użytkowanie ich w pomieszczeniach narażonych na zwiększoną wilgoć, takich jak kuchnie czy łazienki (choć zawsze należy sprawdzić dedykację producenta). Takie "wodne" panele to wydatek od ok. 80-100 zł/m² w górę.

Warto wspomnieć o panelach winylowych (LVT/SPC), które choć nie są laminowane, stanowią popularną alternatywę, często myloną ze względu na formę montażu (system click) i wygląd imitujący drewno czy płytki. Panele winylowe są zazwyczaj cieńsze, ale w 100% wodoodporne i bardziej elastyczne, a ich ceny zaczynają się od ok. 60-80 zł/m² za prostsze wzory, sięgając kilkuset złotych za m² za produkty klasy premium. Naturalnie, alternatywą jest też podłoga z drewna naturalnego – parkiet, deska lita, deska warstwowa. To opcja zdecydowanie droższa, często wymagająca cyklinowania i lakierowania/olejowania na miejscu, a ceny zaczynają się od ok. 150-200 zł/m² za najprostsze deski sosnowe, a kończą na kilkuset złotych za gatunki egzotyczne lub deski trójwarstwowe wysokiej jakości. Artykuł ten skupia się na panelach laminowanych, ale warto mieć świadomość istnienia innych rozwiązań i ich poziomu cenowego.

Jednak same panele to nie wszystko. Potrzebne są również inne materiały, których zakup paneli nie obejmuje wprost, a które są niezbędne do prawidłowego montażu podłogi pływającej. Podkład pod panele (underlayment) to obowiązkowy element. Pełni on kilka funkcji: wyrównuje drobne nierówności podłoża (do ok. 1-2 mm), poprawia izolację akustyczną (wycisza dźwięk kroków, tzw. dźwięki odbite w pomieszczeniu oraz dźwięki przenoszone do niższych kondygnacji, tzw. dźwięki transmisyjne) oraz stanowi izolację termiczną. Rodzaje podkładów są różne i ich cena też:

• Pianka polietylenowa: najtańsza, ok. 2-5 zł/m², podstawowa izolacja.
• Filc: ok. 5-10 zł/m², lepsza akustyka.
• Podkłady z polistyrenu ekstrudowanego (XPS): ok. 10-20 zł/m², dobra izolacja termiczna i akustyczna, wyrównuje większe nierówności.
• Podkłady korkowe: ok. 20-40 zł/m², naturalne, dobra izolacja akustyczna.
• Podkłady poliuretanowo-mineralne (PUM): tzw. podkłady HD (High Density), najlepsze parametry akustyczne i termiczne, najwyższa cena, 25-60+ zł/m², idealne do systemów ogrzewania podłogowego.

Ostatnim elementem "materiałowej układanki" są listwy przypodłogowe. Maskują one niezbędną szczelinę dylatacyjną pozostawioną między podłogą a ścianą (panele pracują pod wpływem zmian temperatury i wilgotności). Listwy są dostępne w różnych materiałach i kształtach, co wpływa na ich cenę:

• Listwy z PVC: najtańsze, ok. 5-15 zł za metr bieżący (mb). Trwałe, często posiadają kanały na kable.
• Listwy MDF: popularne, malowane lub foliowane, szeroki wybór wzorów, ok. 10-30 zł/mb. Wrażliwe na wilgoć.
• Listwy drewniane: droższe, dopasowane do kolorystyki paneli drewnianych lub malowane, ok. 20-50+ zł/mb.
• Listwy polistyrenowe (np. NMC Wallstyl, Orac Decor): często wodoodporne, gładkie lub dekoracyjne, można je malować, 20-60+ zł/mb.

Zbierając wszystko razem, koszt paneli podłogowych wraz z niezbędnymi materiałami na przeciętny pokój o powierzchni 20 m² (zakładając 10% zapasu na docinanie i odpad) i obwodzie 18 mb (z zapasem 10% na listwy): panele średniej klasy (np. AC4, 60 zł/m²), podkład XPS (15 zł/m²), folia (3 zł/m²), listwy MDF (20 zł/mb), klipsy (45 sztuk po 1 zł).

• Panele: 20 m² * 1.10 * 60 zł/m² = 1320 zł
• Podkład: 20 m² * 15 zł/m² = 300 zł
• Folia: 20 m² * 3 zł/m² = 60 zł
• Listwy: 18 mb * 1.10 * 20 zł/mb = 396 zł
• Klipsy: 45 szt. * 1 zł/szt. = 45 zł
• Suma materiałów: ok. 2121 zł

Aby zilustrować proporcje kosztów, możemy przedstawić je graficznie. Przyjmijmy hipotetyczny koszt montażu paneli na poziomie 40 zł/m² (przy prostym układaniu) i koszty przygotowania podłoża 10 zł/m² (drobne poprawki, bez wylewki czy trudnego demontażu starej podłogi). Dla naszego 20 m² pokoju:

• Koszty przygotowania: 20 m² * 10 zł/m² = 200 zł
• Koszty montażu paneli: 20 m² * 40 zł/m² = 800 zł

Co wpływa na ostateczną cenę montażu paneli?

Mogłoby się wydawać, że skoro znamy już koszt paneli i materiałów pomocniczych, a także koszty przygotowania podłoża, to dodanie stawki "za metr ułożenia paneli" zakończy naszą kalkulację. Nic bardziej mylnego. Ostateczna cena, jaką zapłacimy za całkowicie nową podłogę z paneli, to wypadkowa znacznie szerszego spektrum czynników niż tylko te podstawowe. Rynek usług remontowych jest zróżnicowany, a fachowcy wyceniają swoją pracę w oparciu o realia projektu, a nie tylko standardowy cennik za metr kwadratowy. To, ile w całości kosztuje położenie podłogi, zależy od subtelności, które na pierwszy rzut oka mogą być niewidoczne, a potrafią znacząco podbić budżet.

Pierwszym i oczywistym czynnikiem jest to, kto będzie wykonywał prace. Samodzielny montaż paneli (tzw. DIY - Do It Yourself) całkowicie eliminuje koszt robocizny ekipy montażowej. Wiele nowoczesnych paneli podłogowych posiada systemy łączenia, które są zaprojektowane tak, aby laik mógł je z powodzeniem zainstalować, nie wymagając specjalistycznego szkolenia ani narzędzi (choć narzędzia podstawowe, jak piła do cięcia paneli, miarka, ołówek, młotek gumowy, klocek do dobijania, dobijak, kliny dylatacyjne, są niezbędne). Jednak samodzielny montaż wymaga czasu, cierpliwości i precyzji. Błędy mogą być kosztowne – uszkodzenie zamków, złe docięcia, brak dylatacji czy ułożenie na nierównym podłożu mogą skutkować koniecznością wymiany paneli lub poprawkami, które koniec końców okażą się droższe niż wynajęcie profesjonalisty. Jak mawia stare powiedzenie: "kto tanio kupuje, ten dwa razy kupuje", a w tym wypadku "kto sam robi bez wprawy, ten często potem poprawia".

Jeśli zdecydujemy się na usługi fachowców, cena ich pracy będzie zależała od wielu rzeczy. Rodzaj i złożoność montowanych paneli mają kluczowe znaczenie. Ułożenie prostych, dużych paneli o regularnym kształcie w przestronnym, kwadratowym pokoju z niewielką ilością docięć będzie szybsze i tańsze za metr kwadratowy. Sytuacja zmienia się diametralnie przy panelach wąskich, o nieregularnych krawędziach, czy tych wymagających ułożenia w skomplikowany wzór, jak np. jodła francuska lub angielska – tutaj robocizna może być nawet dwu-, a trzykrotnie wyższa za m² niż przy standardowym układaniu na prosto. Skomplikowane wzory wymagają nie tylko precyzyjniejszego docinania, ale też często większego zapasu materiału na odpady, co podnosi również koszt samych paneli.

Stan podłoża, choć omawiany w poprzednim rozdziale w kontekście materiałów i kosztów przygotowania, wpływa również na koszt robocizny montażu. Jeśli podłoże jest idealnie równe i czyste, ekipa może od razu przystąpić do układania. Jeśli jednak okaże się, że wymagane są dodatkowe prace tuż przed montażem (np. ponowne odkurzanie, gruntowanie, wyrównanie niewielkich nierówności, których wcześniej nie zauważono), fachowcy mogą doliczyć opłaty za te czynności, zwiększając wpływa na cenę położenia paneli. Niespodziewane przeszkody, jak odkrycie wilgoci wymagającej dodatkowego zabezpieczenia lub wentylacji, to kolejne punkty na liście "niespodziewanych kosztów", choć te bardziej dotyczą przygotowania.

Geometria pomieszczenia to kolejny, bardzo istotny czynnik. Prosty, kwadratowy lub prostokątny pokój to najłatwiejsze zadanie. Problem pojawia się w pomieszczeniach o nieregularnych kształtach – z wnękami, wykuszami, łukami, filarami czy dużą ilością narożników. Każde dodatkowe docięcie panela wokół ościeżnicy drzwiowej, rury grzewczej czy słupa konstrukcyjnego wymaga więcej czasu i precyzji. W przypadku dużej liczby takich przeszkód, fachowcy często ustalają wyższą stawkę za metr kwadratowy, argumentując to zwiększonym nakładem pracy i ryzykiem uszkodzenia panela podczas skomplikowanego docinania. Czasami doliczane są osobne opłaty za "obróbkę kominków", "obróbkę rur", czy "wykonywanie przejść w drzwiach". Niektóre ekipy stosują stawki ryczałtowe za skomplikowane pomieszczenia lub docięcia, niezależnie od powierzchni.

Wielkość powierzchni do położenia paneli również ma znaczenie. Dla bardzo małych pomieszczeń (np. poniżej 10-15 m²) wiele ekip stosuje minimalną stawkę za zlecenie, która może sprawić, że całkowity koszt montażu przeliczony na metr kwadratowy będzie znacznie wyższy niż w przypadku dużych przestrzeni. Dla dużych inwestycji (np. cały dom, duża powierzchnia biurowa), stawka za m² może być negocjowana i niższa dzięki tzw. efekowi skali.

Lokalizacja geograficzna to element często pomijany, ale mający realny wpływ na koszt robocizny. W dużych miastach i regionach o wyższych kosztach życia, stawki za usługi remontowe są zazwyczaj wyższe niż w mniejszych miejscowościach czy na terenach wiejskich. Różnice potrafią wynosić od kilkunastu do nawet kilkudziesiąt procent dla tej samej usługi. Do tego dochodzi kwestia dojazdu ekipy – jeśli muszą pokonać dużą odległość, mogą doliczyć opłatę za paliwo i czas spędzony w drodze, zwłaszcza przy mniejszych zleceniach.

Dodatkowe prace, choć często oferowane w ramach tej samej usługi montażu podłogi, są osobnymi pozycjami w cennikach i wpływają na suma kosztów podłogowych. Jest to przede wszystkim montaż listew przypodłogowych (ceny podawane za metr bieżący, ok. 10-25 zł/mb zależnie od metody i rodzaju listwy) oraz montaż listew progowych (cena zazwyczaj za sztukę lub metr bieżący, ok. 15-40 zł/sztuka/mb). Bardziej skomplikowane zadania, jak skracanie skrzydeł drzwiowych czy regulacja ościeżnic (jeśli podłoga po położeniu paneli okaże się wyższa), czy zabudowy nietypowych elementów podłogą (np. schodów panelami), są wyceniane indywidualnie i znacznie podnoszą koszt całej usługi montażu.

Nie zapominajmy o czyszczeniu po remoncie i utylizacji odpadów. Solidne firmy zazwyczaj zostawiają po sobie porządek i oferują wywóz śmieci budowlanych w cenie usługi, ale zawsze warto to upewnić. Niekiedy konieczne jest samodzielne wynajęcie kontenera na gruz lub wywóz odpadów do punktu selektywnej zbiórki, co generuje dodatkowy, niewielki koszt. Renoma i doświadczenie ekipy montażowej również przekładają się na cenę – wyżej cenione, sprawdzone firmy z długoletnim doświadczeniem i dobrymi opiniami będą zazwyczaj droższe, ale dają większą gwarancję jakości wykonania i terminowości. Wybór najtańszej opcji z ulicy, bez rekomendacji, może okazać się "pozorną oszczędnością".

Jak obliczyć całkowity koszt nowej podłogi z paneli?

Stanęliśmy przed gąszczem zmiennych: od wyboru samego materiału, przez zawiłości przygotowania podłoża, po niuanse związane z robocizną ekipy montażowej. Zadanie wydaje się skomplikowane, ale bez obaw – można je rozłożyć na czynniki pierwsze i stworzyć solidny szacunek. No więc, jak obliczyć koszt położenia nowych paneli w sposób realistyczny, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w trakcie remontu? Kluczem jest systematyczne podejście i uwzględnienie wszystkich potencjalnych wydatków.

Pierwszym krokiem jest dokładne zmierzenie powierzchni pomieszczeń, w których będą układane panele. Uzyskanie dokładnej liczby metrów kwadratowych jest podstawą do wyliczenia ilości potrzebnych materiałów. Pamiętajmy jednak, że nigdy nie kupujemy paneli "na styk" co do metra. Zawsze potrzebny jest zapas na docinanie, błędy, uszkodzenia czy trudne kształty pomieszczenia. Standardowo przyjmuje się 5-10% zapasu na docinanie przy prostym układaniu (na prosto, w regularnych pokojach). Dla skomplikowanych układów, jak np. w jodełkę, czy dla pomieszczeń z dużą ilością wnęk i narożników, ten zapas powinien być większy, nawet 15-20%. Jeśli więc pokój ma 25 m², a układamy na prosto, powinniśmy kupić ok. 25 m² * 1.08 = 27 m² paneli (przyjmując 8% zapasu). Podobnie oblicza się potrzebną powierzchnię podkładu i foli paroizolacyjnej.

Następnie mierzymy obwód wszystkich pomieszczeń, gdzie będą układane panele – to pozwoli nam wyliczyć długość potrzebnych listew przypodłogowych. Tutaj również dodajemy zapas, zazwyczaj 5-10%, na docięcia i ewentualne błędy. Jeśli obwód wynosi 20 mb, kupujemy ok. 20 mb * 1.10 = 22 mb listew. Warto też doliczyć koszt narożników wewnętrznych i zewnętrznych, łączników i zakończeń do listew, jeśli wybraliśmy model z takimi akcesoriami, a nie docinany na gerunku i klejony.

Posiadając powierzchnię i obwody, możemy teraz przejść do szacowania kosztu materiałów. Na podstawie wyboru paneli (klasa, wygląd, marka) i podkładu (rodzaj, grubość), a także listew i folii, obliczamy:

• Koszt paneli: (Powierzchnia w m² + Zapasy na odpady w m²) * Cena panela za m²
• Koszt podkładu: (Powierzchnia w m² + Zapasy na odpady w m²) * Cena podkładu za m²
• Koszt folii paroizolacyjnej (jeśli potrzebna): (Powierzchnia w m² + Zapasy na odpady w m²) * Cena folii za m²
• Koszt listew: (Obwód w mb + Zapasy na listwy w mb) * Cena listwy za mb
• Koszt akcesoriów do listew (klipsy, narożniki, itp.)
• Koszt listew progowych (ilość sztuk * cena sztuki lub mb)

Kolejnym, często bardziej nieprzewidywalnym elementem, jest koszt przygotowania podłoża i robocizny. To tutaj jak obliczyć całkowity koszt nowej podłogi staje się prawdziwą sztuką, a precyzyjność szacunku zależy w dużej mierze od doświadczenia i rzetelności osoby dokonującej oceny. Idealnie jest, jeśli fachowiec, który będzie układał panele, dokona również oceny podłoża. Podczas oględzin powinien określić:

• Rodzaj starej podłogi i koszt jej demontażu (jeśli dotyczy).
• Stan podłoża (równość, pęknięcia, wilgotność) i zakres prac wyrównujących (masy, wylewka).
• Koszt robocizny za prace przygotowawcze (demontaż, wyrównywanie).
• Koszt materiałów do prac przygotowawczych (masy wyrównujące, wylewka, grunt).
• Koszt robocizny za montaż paneli (stawka za m², uwzględniająca skomplikowanie pomieszczeń i wzoru).
• Koszt robocizny za montaż listew przypodłogowych i progowych.
• Ewentualne dodatkowe prace (docinanie drzwi, itp.) i ich koszt.

Ostateczna suma kosztów podłogowych to suma wszystkich składowych: Całkowity koszt = (Koszt materiałów na podłogę: panele + podkład + folia + listwy + akcesoria) + (Koszt robocizny przygotowania podłoża) + (Koszt materiałów do przygotowania podłoża) + (Koszt robocizny montażu paneli) + (Koszt robocizny montażu listew i progów) + (Ewentualne dodatkowe koszty: utylizacja odpadów, dojazd, nieprzewidziane prace).

Zawsze warto w budżecie przewidzieć niewielki zapas na nieprzewidziane wydatki, np. 10-15% szacowanej kwoty. Czasem dopiero po zerwaniu starej podłogi okazuje się, że problem z podłożem jest większy, niż sądzono, lub podczas montażu coś niespodziewanie się wydarzy. Realistyczne budżetowanie to klucz do sukcesu remontowego, a dokładne przeliczenie wszystkich pozycji pozwala spojrzeć na inwestycję "na chłodno", unikając rozczarowania na etapie końcowego rozliczenia.